Bir sahne ile veda

İsveç'in en dürüst adamı

Yüzbaşı Kidd günümüzde yaşasaydı sözün, hikâyenin gücüne olan inancını koruyabilir miydi?

Bo Widerberg karakterlere incelik, bir canlılık katan ufak detaylar haricinde derinliklerine girmeye teşebbüs bile etmiyor.

Gündelik hayatın hayhuyu içerisinde olur olmaz şeyleri fetişleştirenlerle alay etmek anlaşılır ama aynı sığlıkla filmini çekmek?..

Filmin sonuna gelindiğinde anlatıdaki mahareti takdir mi etmeli, yoksa aşınmak bilmez klişenin yeni bir baskısı diye burun mu kıvırmalı?